De waspalmen van Salento torenen hoog boven de aarde uit. Mistflarden verhullen delen van de palmen en het ziet er magisch uit. Ademloos wandelen we verder. Wat een onaards landschap is dit, alsof het decor rechtstreeks uit een film afkomstig is.
Op weg naar Valle de Cocora
We zijn al vroeg op pad om met de eerste pickuptruck mee te rijden vanuit Salento naar Valle de Cocora, de vallei met de beroemde reuzenpalmen. In de truck zit nog één andere toerist en verder zijn het allemaal campesinos (boeren) die vandaag, zoals iedere andere dag, op het land zullen werken. Ze houden er vee of ze verbouwen koffie (Salento staat dan ook bekend als de koffie regio van Colombia).
We raken bevriend met de andere (Argentijnse) toerist die in onze pick-up truck zat en we starten onze wandeling door de vallei. Omdat we zo vroeg zijn, zijn we de enige toeristen. De juiste route is echter niet te missen: Het pad gaat maar één kant op en loopt in een cirkel om de reuzenpalmen heen. Het eerste stuk lopen we door het dal. In de verte zien we een paar reuzenpalmen, maar die staan nog in de mist. Hopelijk klaart het later vandaag op.
Verderop wordt de kloof smaller en volgen we het beekje dat door de kloof loopt. Het is nog vroeg en de eerste zonnestralen bereiken de bodem waardoor een mistige damp opstijgt van de grond. Het geeft een magisch effect, vooral op één van de vele bruggetjes die we over moeten steken om boven te komen.
Kolibries in Salento
We klimmen nog een eindje, zien bijzondere vogels die ik zonder succes probeer vast te leggen en zien even later een bordje die wijst richting een kolibrie-huis. Tussen het groen doemt inderdaad een huis op, met een geweldige tuin eromheen. Het hangt er vol met voederbakjes voor kolibries en het duurt dan ook niet lang voordat we talloze kolibries zien.
Een pittige klim
Vanuit het kolibrie-huis dalen we weer af naar de kloof en dan staat ons nòg een pittige klim te wachten. “Is het nog ver, Grote Smurf?” hoor ik achter mij van twee Nederlanders die ook deze route lopen. Ik draai me lachend om. Het is inderdaad nog een eindje klimmen, maar het uitzicht zal vast de moeite waard zijn!
Bovenop de berg staat een huisje en van hieruit hebben we inderdaad heel mooi uitzicht over de omgeving. Het huis wordt omringd door mooie oranje bloemen waar kolibries het sap van lusten. Ze komen er in grote getale op af en we blijven nog een half uurtje om deze snelle beestjes op hun mooist te fotograferen.
We hebben trek gekregen van al dat geklim. Bij het huis is een man bezig met zadels voor zijn paarden, hij zal vast wel iets te eten voor ons hebben… dachten wij, maar dat bleek niet zo te zijn. Commercieel zijn ze hier in Valle de Cocora totaal niet, maar misschien is dat wel goed, dat houdt het hier tenminste nog een beetje authentiek. Bovendien zijn de andere Nederlanders zo vriendelijk om hun lunch met ons te delen, zodat we weer een beetje energie hebben om verder te gaan.
De waspalmen van Salento in Valle de Cocora
We komen steeds dichterbij de waspalmen, die je al van verre over het land ziet uittorenen. Helaas is het nog wel mistig, maar de toeristen hebben inmiddels deze plek weten te vinden. Hoe ze hier eerder zijn aangekomen dan wij, weten we niet. Misschien vanuit de andere richting?
Waspalmen kunnen zo’n 45 tot 60 meter hoog worden en hebben een soort was op de buitenkant van de bast, vandaar de naam waspalm. De bomen zien er vreemd uit, zo eenzaam in dat landschap, maar dat is vroeger niet zo geweest. Valle de Cocora was vroeger namelijk bedekt met een dikke laag jungle en dat is allemaal gekapt door de lokale boeren die er koffie wilden verbouwen en veel wilden laten grazen. Het meeste hout van de overige bomen hebben ze opgestookt of gebruikt voor het maken van meubels of andere handige spullen, maar de waspalm was wel handig om te laten staan, want daar haalden ze de was vanaf om er kaarsen van te maken.
Inmiddels is de waspalm van Salento bedreigd, want ze zijn allemaal aan hun maximale levensduur gekomen en ze sterven één voor één af, zonder dat er nieuwe boompjes bij komen. De grond is daar -zonder de resterende jungle die weggekapt is- niet meer geschikt voor.
Omdat Valle de Cocora nu een beschermd natuurgebied is, wordt er alles aan gedaan om de boompjes handmatig terug te plaatsen. De vraag is alleen nog of dat gaat lukken.
Praktisch: Verblijf in Salento
Dagelijks rijden er minibussen heen en weer tussen Pereira en Salento. In Salento zijn vele hotels en hostels te vinden, zoals het hostel El Viajero. Wij verbleven in Luciérnaga (vuurvliegje), een prettig hotel op een richel van waaruit je zicht hebt over het dorp aan de ene kant en een vallei aan de andere kant. De temperatuur in Salento is fris, vooral in de ochtend. Het is daarom goed om een lange broek en een trui mee te nemen. Er zijn diverse eetgelegenheden in het dorp.
Uitzicht vanuit hotel Luciérnaga over de plaats Salento.
Vanuit het centrale dorpsplein vertrekken elke ochtend vroeg pick-up trucks naar Valle de Cocora. Je rijdt waarschijnlijk mee met een paar veehouders of koffieboeren uit de regio. Een mooie manier om contact te leggen met de lokale bevolking en om je Spaans te oefenen 😉
Wil je weten wat er nog meer te doen is in Salento? Lees dan mijn blog over de koffieplantages van Salento.
Boek een reis:
Skyscanner – zoek de goedkoopste vlucht naar Colombia
Bol.com – bestel een reisgids voor Colombia
Booking – vind de leukste hotels
Paklijst – wat neem je mee?
GetYourGuide – tours, attracties en activiteiten wereldwijd
SunnyCars – boek een huurauto
Baja Bikes – een fiets huren of een fietstour in Bogotá
Laatste berichten van Mirre (toon alles)
- De leukste plekken van Turkije ontdekken - 8 februari 2023
- De Vlaanderenroute (LF5) - 16 januari 2023
- Hiken in het Reuzengebergte, Polen - 29 november 2022
2 Comments
Wauw, wat een mooie plaatjes! Colombia stond nooit zo hoog op mijn lijstje, maar ik zie steeds meer mooie plekjes langskomen. Misschien toch maar eens die kant op 🙂 Dank voor de tip!
Graag gedaan, Co 🙂