Skydiven in Barcelona, wauw! Wat een ervaring. Life will never be the same, once you’ve jumped out of a plane!
Ik zit op mijn hurken naast een enorm gat in een vliegtuig. Een maand geleden had ik nog gezworen dat ik nooit zoiets idioots zou doen. Een vrije val van bijna een minuut? Ben je gek? Ik hou helemaal niet van dat gevoel in je maag als je in een achtbaan zit en wat is eigenlijk het punt van skydiven? Laat mij maar aan een paraglider de berg afrennen, dan heb ik nog een béétje een gevoel van veiligheid.
Maar dat veranderde toen de mogelijkheid om te springen voorbij kwam. Beter nog, er stond: “Skydiving OR a scenic flight above the Costa Brava”. Steven zat naast mij op de bank zowat te stuiteren. “Doen! Doen! Doen!” riep hij. “Oké,” zei ik “dan ga ik wel voor de scenic flight. En héél misschien doe ik het dan toch nog.”
Empuriabrava
Daar ben ik dan, een maand later, in Empuriabrava. In die weken heb ik aan het idee kunnen wennen en voel ik me bijna een idioot als ik het niet doe en gewoon in het vliegtuig blijf zitten. Daarentegen voel ik me al helemáál een idioot als ik het wèl doe. Wie springt er nou voor zijn lol uit een vliegtuig? Misschien ga ik wel dood! Toch heb ik besloten om te gaan. Ik loop al een week rond met gezonde spanning en als ik er te veel over nadenk krijg ik een enorme knoop in mijn maag. Vannacht heb ik nauwelijks geslapen en ik heb de sprong in mijn hoofd al minstens 100 keer gemaakt.
Half 7. De wekker gaat. Niet dat die had hoeven gaan, want ik was al wakker. Ik voel me brak, maar ik ben niet iemand die terugkrabbelt van een beslissing, dus er zàl vandaag gesprongen worden!
Samen met 6 andere first-timers word ik opgehaald en naar het skydive-centrum gebracht. Gelukkig ben ik niet de enige die het eng vindt. Tom zegt dat we “completely insane” zijn. Twee zielen, één gedachte. Gelukkig wordt er veel gelachen; dat verlicht de spanning een beetje.
Bij Skydive Empuriabrava worden we voorgesteld aan onze instructeurs. Die van mij heet Markus en komt uit Duitsland. Hij komt professioneel over en daarom vertrouw ik hem meteen. Ook al grapt hij af en toe dingen als “Het is ook míjn eerste keer” 😉
Mijn verstand gaat op 0. We worden in het harnas gehesen, gaan nog even snel op de foto (nu we nog leven) en daarna het vliegtuigje in. Het zijn twee lange banken aan weerszijden en we zitten met zijn 22en (wij + instructeurs + filmmakers) opgepropt op elkaar. Voor “het raam” zoals het open stuk waar je uitspringt heet, zit alleen een stuk plastic.
Het vliegtuig klimt hoger en hoger. “How high are we going?” vraag ik aan Markus. “Fourthousand twohundred metres.” 4 Kilometer! Dat is zo hoog, dat je de wereld ziet alsof het Google Earth is. Het lijkt surrealistisch en misschien kan ik daarom mijn kalmte zo goed bewaren. We zitten nu in dat vliegtuig en er is niets meer wat we ertegen kunnen doen. Er is geen weg terug.
Mijn filmmaker zegt dat ik wel regelmatig mijn oren moet klaren (net als bij duiken), omdat anders je ogen kunnen gaan bloeden. Het komt niet vaak voor, maar je kunt beter het zekere voor het onzekere nemen. Ik kijk hem met doodsangst aan, waarop de heren tegenover mij keihard beginnen te lachen. Een grap, dus. Ik besluit maar niet meer naar zijn verhalen te luisteren 🙂
Zo zie je mij in het begin van de video nog lachen, maar naarmate we hoger komen word ik steeds bleker. Alsof ik in een soort roes ben beland.
Het stuk plastic gaat omhoog en de eerste springer komt naar voren. Hij is in opleiding en mocht met ons mee om het goede voorbeeld te geven. Met een indrukwekkende achterwaartse salto springt hij uit het raam.
Nu zijn wij aan de beurt. Adrian mag eerst. Zij en haar instructeur gaan in het raam zitten… En weg zijn ze. Tom gaat erachteraan. Tot nu toe heb ik niemand horen gillen, dus zo eng zal het wel niet zijn. Ik ben nog steeds in de roes. Mijn beurt. Markus zegt dat ik in het raam moet gaan zitten. Op mijn hurken en stevig vastgeketend aan degene die onze parachute draagt. Ik voel me gespannen maar ook veilig, want ik weet dat hij weet wat hij doet. Ik houd mijn harnas vast en kijk niet naar beneden. Als het gebeurt dan gebeurt het, is mijn motto. Drie seconden later vlieg ik uit het raam en vallen we met een rotgang naar beneden. De kick die je daarvan krijgt is onbeschrijfelijk. Ik krijg een enorme grijns op mijn gezicht en geniet echt van elke seconde, achteraf gezien zelfs van het moment dat we uit het raam vielen. Zo onwerkelijk dit…
Markus draait ons om zodat ik het vliegtuig boven ons kan zien. Mijn richtingsgevoel is weg en het gevreesde kermisgevoel blijft uit. We draaien weer om en onder ons zie ik Google Earth live. Wind suist om mijn oren als een enorme piep. Verder geniet ik alleen maar. De kustlijn is wonderbaarlijk mooi en daaraan grenzen groene bergen en mooie steden.
De cameraman verschijnt voor mij en geeft me een hand. Zó is het dus om in formatie te springen. Ik weet nu al dat ik dit nog een keer wil doen.
Markus trekt aan de parachute en met een zachte overgang hangen we ineens rustig in de lucht. De grijns is niet van mijn gezicht af te krijgen en zal er de rest van de dag – en misschien nog wel de rest van de week – blijven.
Steven, bedankt. Zonder jou had ik het waarschijnlijk nooit gedaan (de volgende keer moet je mee).
Een blik op de lucht zal vanaf nu nooit meer hetzelfde zijn.
Het skydiven werd mogelijk gemaakt door Skydive Empuriabrava en Castello Empuriabrava.
Zó kun je deze reis boeken:
Skyscanner – de goedkoopste vlucht naar jouw droombestemming
Booking – vind de leukste hotels
Paklijst – voor al je reisspullen
SunnyCars – boek een huurauto
GetYourGuide – tours, attracties en activiteiten wereldwijd
Bol.com / The Media Bay – bestel een reisgids
Baja Bikes – een fiets huren in grote steden wereldwijd
Laatste berichten van Mirre (toon alles)
- De Lech Radweg in Zuid-Duitsland [244km] - 6 oktober 2023
- 11x Watersport in Waterland van Friesland - 4 juli 2023
- De leukste plekken van Turkije ontdekken - 8 februari 2023
19 Comments
Super. Dat camerawerk toen hij onder je door vloog is ook helemaal fantastisch.
Wat ziet het er super gaaf uiT!! Wat een mooi uitzicht vanaf boven. ik denk dat ik dit ook maar op mn bucketlijst ga zetten Want ben stiekem wel een beetje jaloers. dikke kus
Yes, gewoon doen Paula!! Je bent een paar slapeloze nachten verder maar wel een enorme ervaring rijker!
wowwwwww wat gaaf Mirre! Heel tof die video ook…Hoe vond je het?
Super vet!
Ps. Je moet even de Pin it button installeren;)
Wow! Echt supervet dat je hebt doorgezet en het echt hebt gedaan! Volgens mij heb je een nieuwe verslaving ontdekt zoals ik dat lees.
Wow wat gaaf!, lijkt me doodeng hoor maar wel ENorm stoer. Leuk ook dat filmpje erbij je ziet dan echt wel een beetje je angst ervoor al blijf je mooi lachen.
Echt vet!!!!
Klinkt heel spannend!!
Nog heel veel plezier en succes met andere dingen die je nog gaat doen!
Heel vet mirre! Leuk filmpje ook. Ik wil zeggen dat ik jaloers ben, maar ik denk dat ik dit zelf nooit zal doen.
whaaaat je hebt het toch nog gedaan! adrenaline junkie! :p
damn , vet hoor, knap , en zo te zien vloeide de adrenaline in overvloed
GAAF!!!!
haha
Jemig wat hoog!!!! Ziet er super tof uit!!!!
Wat een fantastische film! Ik kan bijna helemaal meeleven, al wil ik dat liever niet. Echt gaaf dat je de sprong gewaagd hebt en ben blij dat je nog heel bent.
Gefeliciteerd